`Gisteren zeker een beetje uitbundig gesproeid´, dacht ik, toen ik het natte gras voor voor de deur zag. Maar tegen de avond begon op die plek zowaar een meertje te ontstaan. `Ja, daar moet de waterleiding zo'n beetje lopen. Daar gaat mijn avond´ en ik had al de hele dag met kruiwagens gras lopen sjouwen. Gelukkig was het lek vrij snel te vinden. Met een snelkoppeling kreeg ik de klus nog voor donker geklaard en kon de hele familie toch nog in bad.
 |
| lek 1 |
Maar als er dan de volgende morgen geen druppel water uit de kraan komt, De wateropslagtank leeg is, de hydrofoor voor niets staat te hijgen en er in de afgelopen nacht blijkbaar een klein riviertje vanonder de maquis die je nog niet had gemaaid - op een heel andere plek dan gisteren, maar wel precies in de lijn van de waterleiding - heeft gelopen, voel je je even Calimero: `Da´s niet eerlijk!´
Maaien en graven maar weer. `Waarom zit dat ding zo diep en waarom hebben ze er in godsnaam zulke zware stenen bovenop gegooid?´
´s Avonds heb ik het lek nog niet gevonden, hoewel ik nu toch echt dichtbij moet zijn. Een noodomleiding dan maar en die blog kun je deze week maar beter vergeten. Eten, buis en bed. Een leven als een luis op een zeer hoofd!
 | ||||||
| daar ergens |
 |
| omleiding |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten