Een van mijn meest geliefde Portugese cd's is `Noites Passadas´, Verleden Nachten (1995) van Sérgio Godinho, een live-registratie van de beste liedjes die hij tussen 1970 en 1993 schreef en vertolkte. Hoewel de productie - met de technische middelen die in ´95 beschikbaar waren - wel wat beter had gekund en de opnamen hier en daar een beetje slordig aan elkaar geplakt zijn, is het zo´n hartverwarmend album, dat je dat graag voor lief neemt. Het is een compilatie van drie live-optredens in het `Teatro S. Luiz´ in 1993 en het ´Coliseu´ in Lissabon in het jaar daarop. Ik ken wel een paar studio-albums van Sérgio Godinho, maar live is hij toch op zijn best. Ik beluister de cd het liefst in m´n eentje, want dan kan ik lekker meebléren. Bovendien schiet bij het het eerste lied, `A noite passada´ zonder dat ik daar veel aan kan doen een brok in mijn keel als ik het album een tijdje in de kast heb laten staan. Een gevoel van thuiskomen.
Maar mijn favoriet blijft toch deze `É terça-feira´, Het is dinsdag, volgens mij zijn beste vertolking van het liedje ooit opgenomen, met Ricardo Rocha op de Portugese gitaar. Geen noot teveel.
Een lied over de femme fatale van de buurt, over liefde en (wan)hoop. Nou ja, lees maar mee. Ik heb het naar beste weten vertaald:
Sérgio Godinho werd op 31 augustus 1945 in Porto geboren in een gezin met grote culturele interesse, uit, zoals je dat noemt, de hogere middenklasse: Moeder met pianostudie, pa met grote collectie Franse en Braziliaanse platen, oma uit de theaterwereld met eigen radioprogramma en massa´s literatuur. Op zijn achtiende had hij genoeg van het provinciale Porto (denk aan Alkmaar begin zestiger jaren) en vertrok met `On the road´ in zijn ene achterzak en de gedichten van Pablo Neruda in zijn andere naar Zwitserland om psychologie te studeren. Hij was een leerling van Jean Piaget.
Na twee jaar wist hij dat zijn roeping elders lag. Hij reisde naar Parijs, waar hij `de lange hete lente´ van 1968 meemaakte en allerlei marginale baantjes had, zoals nachtportier in een prostitutiehotel. `Allemaal om levenservaring op te doen, voor zijn liedjes, zijn gedichten´, zegt hij later.
Vanaf 1969 zingt hij twee jaar lang in de Franse productie van de musical `Hair´. In ´71 speelt hij mee op het eerste solo-album van José Mário Branco, waarvoor hij ook de teksten van vier liedjes schrijft en in het zelfde jaar neemt hij zijn eerste eigen lp `Os sobreviventes´, De overlevenden, op. In Portugal wordt het werk eerst verboden, dan vrijgegeven en daarna weer verboden, maar het wordt wel verkozen tot het beste album van het jaar. Godinho is dan al niet meer welkom in het dictatoriale Portugal.
In 1972 komt zijn tweede lp `Pré-Histórias´ uit, waarop het mysterieuze `A noite passada´, waarover hij in een interview, dat ik nergens meer kan vinden, vertelt dat hij een deel van de tekst in een politiecel heeft geschreven.
Na twee jaar wist hij dat zijn roeping elders lag. Hij reisde naar Parijs, waar hij `de lange hete lente´ van 1968 meemaakte en allerlei marginale baantjes had, zoals nachtportier in een prostitutiehotel. `Allemaal om levenservaring op te doen, voor zijn liedjes, zijn gedichten´, zegt hij later.
 |
| 1970 |
Vanaf 1969 zingt hij twee jaar lang in de Franse productie van de musical `Hair´. In ´71 speelt hij mee op het eerste solo-album van José Mário Branco, waarvoor hij ook de teksten van vier liedjes schrijft en in het zelfde jaar neemt hij zijn eerste eigen lp `Os sobreviventes´, De overlevenden, op. In Portugal wordt het werk eerst verboden, dan vrijgegeven en daarna weer verboden, maar het wordt wel verkozen tot het beste album van het jaar. Godinho is dan al niet meer welkom in het dictatoriale Portugal.
In 1972 komt zijn tweede lp `Pré-Histórias´ uit, waarop het mysterieuze `A noite passada´, waarover hij in een interview, dat ik nergens meer kan vinden, vertelt dat hij een deel van de tekst in een politiecel heeft geschreven.
Het volgende jaar vertrekt hij naar Canada waar hij deel uitmaakt van een theatergroep en in een hippie-commune leeft. Wanneer het nieuws van de anjerrevolutie hem bereikt, keert hij terug naar Portugal.
In 1974 neemt hij zijn eerste lp op Portugese bodem `A queima roupa´, Van dichtbij (geschoten). Vanaf die tijd schrijft hij de liedjes die hem zo bekend en geliefd maken zoals het blijmoedige `Com a brilhozinho nos olhos´, Met een glinstering in het oog https://www.youtube.com/watch?v=P6vOKxMcI-A
en het droevig/ironische `A primeiro dia do resto da sua vida´, De eerste dag van de rest van je leven. https://www.youtube.com/watch?v=SPa0dUxWGZw , Zijn liedjes gaan vaak over alledaagse gebeurtenissen, ontmoetingen en personen, die uitvergroot en anders bekeken een soort magie krijgen. Voor hem komt - net als bij Chico Barque - altijd eerst de muziek en daarna pas de woorden.
Godinho is een veelzijdig artiest. Hij heeft (tot nu toe) bijna 20 studio-albums gemaakt, 5 live-cd´s en nog een aantal in samenwerking met anderen zoals de Braziliaanse zanger/schrijver Chico Barque, Camané, Sassetti en vele andere Portugese en buitenlandse artiesten. Hij heeft speelfilms geregiseerd, filmmuziek geschreven en rollen in films gespeeld, theater gemaakt, gedichtenbundels geschreven en en niet lang geleden ook een boek met korte verhalen. Teveel om op te noemen in dit korte bestek.
Sérgio Godinho wordt deze zomer zeventig jaar, maar ik zie hem voorlopig nog niet achter de sansevieria´s gaan zitten. Twee weken geleden zag ik hem op de televisie repeteren met pop/rockzanger Jorge Palma (heb ik het nog wel eens over) voor hun gezamenlijke show `Juntos´, Samen, die aan het eind van deze maand wordt gepresenteerd. Er zijn al twee extra concerten ingelast en die zijn ook weer dik uitverkocht.
en het droevig/ironische `A primeiro dia do resto da sua vida´, De eerste dag van de rest van je leven. https://www.youtube.com/watch?v=SPa0dUxWGZw , Zijn liedjes gaan vaak over alledaagse gebeurtenissen, ontmoetingen en personen, die uitvergroot en anders bekeken een soort magie krijgen. Voor hem komt - net als bij Chico Barque - altijd eerst de muziek en daarna pas de woorden.
 |
| 2011 |
Godinho is een veelzijdig artiest. Hij heeft (tot nu toe) bijna 20 studio-albums gemaakt, 5 live-cd´s en nog een aantal in samenwerking met anderen zoals de Braziliaanse zanger/schrijver Chico Barque, Camané, Sassetti en vele andere Portugese en buitenlandse artiesten. Hij heeft speelfilms geregiseerd, filmmuziek geschreven en rollen in films gespeeld, theater gemaakt, gedichtenbundels geschreven en en niet lang geleden ook een boek met korte verhalen. Teveel om op te noemen in dit korte bestek.
Sérgio Godinho wordt deze zomer zeventig jaar, maar ik zie hem voorlopig nog niet achter de sansevieria´s gaan zitten. Twee weken geleden zag ik hem op de televisie repeteren met pop/rockzanger Jorge Palma (heb ik het nog wel eens over) voor hun gezamenlijke show `Juntos´, Samen, die aan het eind van deze maand wordt gepresenteerd. Er zijn al twee extra concerten ingelast en die zijn ook weer dik uitverkocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten