Zo'n mooi systeem hebben jullie niet. Vindt je zelfs in geen enkel ander Europees land: `Multibanco´. Een prachtig voorbeeld van de Wet van de remmende voorsprong. Terwijl in meeste Europese landen geldautomaten werden geplaatst - in Nederland in 1976 de eerste van de Gemeentegiro in Amsterdam, in 1982 volgden de andere banken - moesten de Portugese bankiers er nog een nachtje over slapen. Pas in 1985 werden de eerste twaalf terminals in Lissabon en Porto geïnstalleerd, maar, gebruik makend van de kennis en ervaring die in andere landen was opgedaan, waren het wel meteen de meest geavanceerde van Europa. In het allereerste begin kon je er alleen saldo en transacties mee bekijken en je pincode wijzigen. Tegenwoordig hebben de 13000, door het hele land verspreide Multibanco-automaten (het meest dichte netwerk van pinautomaten in Europa) ruim zestig functies. Dit jaar bestaat `Multibanco´ 30 jaar en dat wordt een beetje gevierd.
Terwijl men in heel Europa worstelde met het ombouwen en vervangen van de al snel verouderde geldautomaten, die over het algemeen alleen te gebruiken waren door rekeninghouders van de bank die de machine geplaatst had, ging men in Portugal meteen van start met - de naam `Multibanco´ zegt het al - met een systeem waar alle Portugese banken op aangesloten konden worden. De banken installeren wel hun eigen machines, waarop ook hun naam staat, maar daarnaast altijd het logo MB, `Multibanco´, meestal met nog een extra bordje of lichtreclame aan de muur. De mobiele pin-automaten in winkels en dienstverlenende instellingen zijn op het zelfde systeem aangesloten.
In de eerste plaats is de machine natuurlijk een `flappentap´ voor binnen- en buitenlanders, je kunt je saldo zien en je transacties van de afgelopen maand, je pincode wijzigen en geld overmaken van je betaalrekening naar je spaarrekening (of andersom), maar je kunt er ook mee betalen: gas, water en licht, een vliegticket of de tolweg en zelfs je belasting. Dat gaat aan de hand van een betalingsreferentie, een uniek weet-ik-hoeveelcijferig nummer. Je kunt, als je geen zin hebt om telkens naar het apparaat te lopen - dat overigens in stedelijke gebieden bijna altijd om de hoek staat - een automatische betaling regelen, of die juist ongedaan maken. Ook je mobieltje laad je ermee op en je internetaccount en tegenwoordig kun je er zelfs een treinkaartje of een entreebewijs voor een concert of theatervoorstelling mee kopen. Er blijven dan nog zo'n dertig of veertig toepassingen over waarvan ik het bestaan niet eens weet.
En dat alles kost niet meer dan de gebruikskosten van je pinpas.
Eens per vijf jaar beginnen de banken te morren over de hoge kosten van die dure automaten en wil men kosten voor transacties gaan invoeren, maar tot nu toe zijn dat soort voorstellen weggehoond door cliënten, consumentenorganisaties en zelfs politieke partijen: `Kijk eens naar de winst die jullie ermee maken´: 70 miljoen transacties per maand, afgelopen juli werd zelfs een record gevestigd van 210 miljoen transacties. Waren er in 1985 nog maar 469 duizend pin-passen in omloop, nu zijn het er 9 miljoen en dat op een bevolking van nog geen 10 miljoen.
Misschien zeg je, dat hele gedoe met die betaalautomaten is toch allang achterhaald door het thuisbankieren. Een flappentap oké, maar voor de rest..
Portugal is een ouderenland en een land waarin ruim een kwart van de bevolking onder de armoedegrens leeft. Ouderen en armen hebben over het algemeen geen computer. Voor hen is het systeem een uitkomst. Bovendien is er nog altijd een grote groep mensen, en ik reken mezelf daar ook toe, die niet zo overtuigd is van de veiligheid van dat thuisbankieren. Betalen met `Multibanco´ is veilig en gemakkelijk. Dus: Hiep hiep hoera MB en nog eens dertig jaar in goede gezondheid erbij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten