Een week geleden stond het in de zaterdagbijlage van de krant `Jornal de Notícias´: Het Bairro Alto Hotel in Lissabon had voor de vijfde achtereenvolgende keer de `World Travel Award´voor het beste `Leading Hotel´van Europa gewonnen. Daar bovenop ook nog eens voor het eerst dit jaar de prijs voor het beste `Landmark (referentie) Hotel´ van Portugal. Het `Bairro Alto´ dat vier sterren voert, wordt beschouwd als een zogenaamd `Boetiek hotel´: Een niet al te groot, luxueus hotel met een eigen stijl, een intieme sfeer en een persoonlijke benadering van de cliënt. Het heeft bijvoorbeeld slechts 55 kamers, maar wel 65 personeelsleden. De prijzen zijn er naar. De goedkoopste tweepersoonskamer (mansarde) kost 228 Euro per nacht, de duurste (suite) 430. Het zit bijna altijd vol. De wijk Bairro Alto is de laatste decennia de `hotspot´ van Lissabon, waardoor naast welgestelde toeristen ook veel artiesten er onderdak zoeken. In het `gouden boek´ van het hotel staan lovende woorden van o.a. de Beasty Boys´en Melany Laurent, maar ook Pina Bausch heeft er een tijdje gelogeerd. Lady Gaga heeft voor de komende november een paar nachten geboekt. De keuken, met een echte chef, staat goed bekend en is flexibel. Men kwam alleen even adem tekort toen de leden van de `Black Eyed Peas´ op een nacht om grote hoeveelheden hamburgers en pizza´s vroegen.
 |
| het gerestaureerde hotel |
In 2005 zag ik een foto van het pas geopende hotel op de Praça de Camões van het hotel.
"Verrek, moet je kijken, daar heb ik nog geslapen", zei ik tegen mijn vrouw. "Wat ziet het er mooi uit! In 1980 was het bijna een krot. Vanuit die dakkapelletjes maakten we foto´s van elkaar. Wat leuk dat ze die hebben mee gerestaureerd. Een geweldig uitzicht over de Taag had je daaruit. Je moest alleen oppassen dat de ruit niet uit de sponning viel als je het raam opendeed."
 |
| we maakten foto´s van elkaar vanuit de dakkapellen |
We waren met z´n achten in een gedeukte volkswagenbus naar Portugal gekomen en wilden een paar dagen in Lissabon blijven. Bij toeval vonden we het hotel, midden in de stad. Het heette toen nog `O Grande Hotel de l´Europa´. Er was geen garage. Volgens de gerant was het beter om alles uit de bus en van de imperiaal te halen, want er werd veel gestolen in Lissabon. Koffers, tassen, bakken vol muziekcassettes, plastic zakken met vuile geitensokken, een oude bungalowtent en zelfs een roestige stretcher moesten we zelf naar de bovenste verdieping slepen. De kamers waren stoffige hokken met doorgezakte bedden. Voor sommige deuren was zelfs geen sleutel. Inplaats van 228 Euro per nacht betaalden we waarschijnlijk nog geen tientje per kamer. Er was geen roomservice. Als je ´s avonds laat nog een biertje op je kamer wilde drinken, moest je dat in de roze buurt gaan kopen. In Bairro Alto was - op een paar fadocafé´s die vroeg sloten na - nog niets te beleven.
 |
| uitzicht 1980 |
In een korte geschiedenis van het `Bairro Alto´ las ik dat het `Grande Hotel de l´Europa in het zelfde jaar dat wij er logeerden sloot. Pas ruim twintig jaar later werd begonnen met de restauratie van het gebouw. Met een combinatie van de originele en moderne materialen, werd gestreefd naar een stijlvolle mengeling van nostalgie en prettig comfort. Bovenin maakte men een bar waar je ook een - door de chef goedgekeurd - hapje kunt eten. Op het terras geniet je van het vierde beste uitzicht van Europa. Binnenkort wordt de capaciteit van het hotel, door het integreren van aanpalende gebouwen, verdubbeld. Een project van de bekende Portugese architect Souto Moura.
Lissabon is enorm veranderd in de afgelopen dertig jaar. Er is heel veel gerestaureerd, maar het is geen muf museum geworden. De stad sprankelt van cultuur en Portugese creativiteit en is een belangrijke toeristische bestemming geworden. Het `Bairro Alto Hotel´ is emblematisch voor die ontwikkeling.
 |
| uitzicht 2014 (foto site hotel) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten